Oderwana albo zasypana dłoń żołnierza na ziemi niczyjej, bez daty.
Podsumowanie ofensywy Nivelle’a przez Petera Harta. Mamy 1917 rok i to już kolejna porażka wielkiej ofensywy, a żołnierze zgodzili się na nią z wielkimi wątpliwościami. Po tej katastrofie rozpoczną się bunty, które są źle zrozumiane w historii – w skrócie żołnierze chcieli zaległych przepustek, lepszych warunków życia, głębokich fortyfikacji w stylu niemieckim (podziemne bunkry) i przed wszystkim koniec wielkich ofensyw tego typu, gdzie armia traciła setki tysięcy ludzi, a nie zyskiwała niczego poza powiedzmy kilkoma kilometrami ziemi niczyjej.
„Pod jego dowództwem armia francuska doszła do kresu wytrzymałości. Zbyt wielu Francuzów oddało już życie za ojczyznę, a końca wojny wciąż nie było widać. W ciągu ledwie tygodnia po 16 kwietnia zginęło 30 tysięcy żołnierzy, 100 tysięcy odniosło rany, 4 tysiące zaś zaginęło. Jednym z nich był podporucznik Jean-Louis Cros z 201. Pułku Piechoty 16 kwietnia trafiony odłamkiem w chwili, gdy leżał bezradny w leju po pocisku i pisał kartkę do rodziny. Życie Crosa nie było szczęśliwe – dwie z jego córek zmarły na gruźlice. Jego ostatnia kartka jest niezwykle poruszająca:
„Moja droga żono, moi drodzy rodzice i wszyscy, których kocham,
Zostałem ranny. Mam nadzieję, że z tego wyjdę. Wychowuj dobrze dzieci, moja droga Lucie; jeśli nie wyjdę z tego, pomoże Ci Leopold. Mam strzaskane udo i leże sam w leju po pocisku. Mam nadzieję, że wkrótce po mnie przyjdą. Myślę o Was, może po raz ostatni”.
Cros wkrótce potem zmarł, zapewne w wyniku wykrwawienia. Gdy znaleziono jego ciało, w palcach wciąż ściskał kartkę: posłano ją jego rodzinie. Wojna okryła żałobą ponad milion francuskich rodzin; miliony innych musiały po wojnie zmierzyć się z inwalidztwem męża lub syna”.
Peter HartArtykuł
#starszezwoje – tag ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami
#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #fotohistoria #gruparatowaniapoziomu #wojna #iwojnaswiatowa #myrmekochoria

Powered by WPeMatico