Francuscy żołnierze koło okopu wypełnionego ciałami Niemców zabitych podczas ostrzału, 1918 rok. Cytat już był, ale nie mam już książek z I wojny, więc się powtórzy.
„Nigdy nie zapomnę tego okopu – był po prostu wypełniony trupami Niemców w stanie, gdy twarze i dłonie są już czarne z zieloną nutą rozkładu, a białka oczu i zęby nadają im przerażający wygląd. Jakim cudem tak wielu zginęło w jednym okopie, nie wiem, chyba że zaskoczył ich któryś z naszych czołgów. Fryce próbowali się niektórych pozbyć, gdyż byli powykładani w rzędach na przedpiersiu na wysokości głowy, upchnięci w ściany okopu, pogrzebani na dnie – tak że przechodziło się niby po dmuchanym materacu. Idąc, nieustannie potrącało się głowy, nogi czy ręce wystające ze ścian na różnej wysokości. Dno okopu było w okropnym stanie, gdzieniegdzie pokryte trupami; z błota wystawały twarze z wyszczerzonymi zębami, widywało się też oderwane ręce i nogi, a niekiedy odcięte głowy. Wszędzie widać było pruskie hełmy z orłami, pasy i oporządzenie, wiele trupów miało na przedramionach zegarki. Nie zbieraliśmy wielu pamiątek – najlepszą pamiątką z tego okopu był własny, ocalony kark”.
Sygnalista Ron Buckell, 1. Kanadyjska Brygada Artylerii, Kanadyjskie Siły Ekspedycyjne. Z książki Petera Harta „I Wojna Światowa 1914-1918. Historia militarna.
#starszezwoje – tag ze starymi grafikami, miedziorytami, rysunkami z muzeów oraz fotografiami
#historia #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #fotohistoria #gruparatowaniapoziomu #wojna #iwojnaswiatowa #myrmekochoria